از آن روزها که جمعهای خانوادگی رنگ و بوی متفاوتی داشت زمان زیادی نمیگذرد، اما وقتی پای صحبتهای مادران و مادربزرگهایمان مینشینیم؛ احساس میکنیم چنین دورانی وجود نداشته است و یا به سالهای خیلی دور باز میگردد. روزهایی که خانوادهها کنار یکدیگر جمع میشدند؛ درددل میکردند و خبری از گوشیهای موبایل و فضای مجازی نبود.
از روزهایی که جوانان دهه ۵۰ و ۶۰ در کنار خانوادههایشان اوقات فراغت میگذرانند و بهانههای زیادی برای جمع شدن بچههای فامیل کنار یکدیگر بود زمان زیادی نمیگذرد، بهانههایی مثل عید نوروز، شب یلدا و تابستان روزهایی که پر از همدلی و همزبانی بود؛ اما با ورود به دهه ۷۰ همه چیز تغییر کرد با ورود تکنولوژی دیگر خبری از دورهمیهای فامیل نبود و همه برای باخبر شدن از حال یکدیگر اقدام به درست کردن یک گروه خانوادگی در فضای مجازی کرده و از طریق آن از حال یکدیگر باخبر میشوند. خانوادهها از فرزندان فاصله گرفتند و رفتهرفته در نوع ارتباطگیری هم مشکل پیدا کردند به شکلی که این روزها فرزندان برای بیان مشکلات و مسائل خود به جای خانوادهها به فضای مجازی پناه میبرند.
در حال حاضر فضای مجازی به نوعی بخشی از زندگی افراد شده است. در روزگار نه چندان دور کودکان و نوجوانان بهدلیل محدودیتهای آن زمان به جای اینکه از همان دوران کودکی با گوشیهای موبایل و اینترنت آشنا باشند با دورهمیهای خانوادگی آشنا میشدند؛ این در حالی است که این روزها زندگی بدون فضای مجازی و اینترنت تقریباً برای کودکان و نوجوانان امکانپذیر نیست و نسبت به این فضا وابستگی و اعتیاد دارند. اما زنگ خطر نسبت به این آسیب باید به صدا در بیاید آنهم نه به دلیل مخرب بودن اینترنت و فضای مجازی که تقریباً به اثبات رسیده است، بلکه به دلیل وابستگی کودکان و نوجوانان به این فضا و قرارگیری در بستر انواع مختلفی از آسیبهای اجتماعی.
حدیثی از امیرالمؤمنین(ع) درخصوص گنجایش فکر + تصویرنوشته
مجازی ,فضای ,خانوادهها ,خانوادگی ,یکدیگر ,فضا ,فضای مجازی ,این فضا ,به این ,روزهایی که ,کودکان و ,زمان زیادی نمیگذرد،
درباره این سایت